八月十五夜贈張功曹
纖雲四捲天無河, 清風吹空月舒波。
沙平水息聲影絕, 一杯相屬君當歌。
君歌聲酸辭且苦, 不能聽終淚如雨。
洞庭連天九疑高, 蛟龍出沒猩鼯號。
十生九死到官所, 幽居默默如藏逃。
下床畏蛇食畏藥, 海氣濕蟄熏腥臊。
昨者州前槌大鼓, 嗣皇繼聖登夔皋。
赦書一日行萬里, 罪從大辟皆除死。
遷者追回流者還, 滌瑕蕩垢清朝班。
州家申名使家抑, 坎軻祇得移荊蠻。
判司卑官不堪說, 未免捶楚塵埃間。
同時輩流多上道, 天路幽險難追攀。
君歌且休聽我歌, 我歌今與君殊科。
一年明月今宵多, 人生由命非由他;
有酒不飲奈明何?
15 ósmego miesiąca dane nocą w prezencie wicezarządcy Zhang1
Poszarpane chmury toczą się po niebie bez gwiaździstej rzeki,
zimny wiatr przewiewa po niebie księżyc leniwymi falami.
Piasek jest gładki, woda w bezruchu, dźwięk i cień giną,
a ten kieliszek będzie dla Ciebie, byś śpiewał.
Twoja pieśń jest taka kwaśna, a jeszcze gorzka,
nie mogę jej wysłuchać do końca, a łzy jak deszcz.
Gdzie Jezioro Dongting na niebie dotyka Gór Jiuyi,
Smok pojawia się i znika, a rude orangutany krzyczą.
Przeżyłem dziesięć żyć i umarłem dziewięć razy, aby stać się urzędnikiem,
ale żyję w odosobnieniu i nie śmiem się odezwać, jakbym się ukrywał, uciekał.
W łóżku boję się węży, gdy jem boję się trucizny,
morskie powietrze wilgotne, czuć rybą i moczem.
Wczoraj obok urzędu wielki bęben ogłosił,
nowy władca powoła na urząd Boga Deszczu.
Ułaskawienia jednego dnia podróżują tysiące mil,
wina i kara śmierci, wszystko usunięte odejdzie.
Zdegradowani wracają do łask, wygnani do domów,
skorumpowani są surowo karani, bez skazy mianowani.
Prefekt wysłał moje imię wyżej, by utrzymali mnie niżej,
więc przenieśli mnie do tego barbarzyńskiego miejsca.
Niski rangą urzędnik nie może o tym mówić,
bo nie uniknie batów w kurzu tego świata.
Wielu moich rówieśników zdołało wejść na tę drogę,
lecz ścieżka do nieba jest skryta, groźna i wyczerpująca.
Przyjacielu, odpocznij teraz i posłuchaj mojej pieśni,
moja piosenka teraz nie taka sama jak twoja.
Przez cały rok z jasnym księżycem nocy wiele,
ale życie podąża za przeznaczeniem, a nie za nim;
mając gorzałkę, jak jej nie wypijesz teraz, będziesz mógł jutro?
—
1 Jest to jeden z tych wierszy, które mają bardzo dobrze opisaną historię. Powstał w Chenzhou jesienią roku 805 a wicezarządca Zhang w tytule to Zhang Zhuan (張署). Han Yu i Zhang Zhuan, obaj służyli jako cesarscy cenzorzy, ale po zwróceniu uwagi na problemy wynikających z suszy w 803 roku Han Yu został zdegradowany do pozycji wicezarządcy okręgu Yangshan w Guangdong, a Zhang Zhaun trafił na takie samo stanowisko w Linwu w Hunan. W 805 roku nowy cesarz wstąpił na tron i ogłosił powszechną amnestię. Po paru miesiącach kolejny cesarz udzielił nowej amnestii. Z powodu dwóch amnestii Han Yu i Zhang Zhuan nie mogli zostać przeniesieni z powrotem do stolicy, a jedynie zmienili swoje oficjalne stanowisko. Dowiedziawszy się o zmianie, Han Yu napisał ten wiersz podczas pełni w czasie święta połowy jesieni i dedykował go Zhang Zhuan, którego spotkał ten sam los.
